Maçın Hikâyesi: Hak edenin zaferi!

1993 yılında 3 yıllık toy bir gazeteciydim... Taraftarlıktan muhabirliğe yeni adım attığım için averajla kaçan o şampiyonluğu hiç unutamamış, günlerce kendime gelememiştim. Açıkçası bugün de şüphelerim yok değildi ama Beşiktaş’ın hangi sonuçla olursa olsun kazanması halinde şampiyon olacağına inanıyordum. Maç öncesi çıkan spekülasyonlara ve algılara hep karşı çıktım. Beşiktaş’ın kazanması önemliydi. Gerisi bana göre teferruattı. Öyle de oldu... Beşiktaş bu sezon zorluklar, sıkıntılar yaşadığı bir sezonu hak ettiği şekilde bitirip şampiyonluğunu geç de olsa aldı. Aslında bugüne bu strese bırakmadan ligi bitirebilirdi. Olmadık, beklenmedik kayıplarla bu işi son maçta çözdüler. Ama olsun, hak ettikleri mutlu sona öyle ya da böyle eriştiler. Tebrikler Kara Kartal... Tebrikler Sergen Yalçın ve öğrencileri... 

Eğer bu stresi doğru yönetebilseydi bu kadar acı çekmeyecekti. Ancak olsun, her güzelliğin bir acısı vardır. Beşiktaş da bu güzelliğe acı ile ulaştı. Böylesine şampiyonluk yazılarında maçtan pek bahsetmeye gerek yoktur. Ancak kısa bir şekilde söz edersek, golü erken bulmasına rağmen gereksiz panik havasıyla kalesinde golü buldu ve uzun bir süre böyle oynadı.  Beşiktaş'tan herkes bugün inanılmaz bir oyun bekliyordu ama bu olmadı. Olmaması da gayet doğal.  Çünkü takımın üzerinde inanılmaz bir baskı ve stres vardı. Hele bir de İstanbul'dan Galatasaray’ın galibiyet haberi gelince stres daha da arttı ama Ghezzal'ın penaltısı tatlı rüyanın kötü sonla bitmesine engel oldu. Ne diyelim; tebrikler Beşiktaş... Bu şampiyonlukta tabii ki saha içinde olduğu için Sergen hocanın payı çok fazladır ama bunca borca, tükenmişliğe rağmen elini taşın altına koyan Başkan Ahmet Nur Çebi ve ekibini de kutlamak gerek.