Çelikler: 80'lere döndük

Galatasaray, Avrupa arenasına deplasman aldığı 5-0'lık Paris Saint Germain yenilgisiyle veda etti. Serdar Ali Çelikler, köşesinde; 'Maalesef dizi değil gerçek 80'ler' başlıklı bir yazı kaleme aldı.

Bodrum'da kış aylarında, hele bir de dün gibi rüzgar varsa; sürekli elektrikler kesilirdi. Oturduğum evde jeneratör var ve elektrik gitse bile 10 saniye içinde devreye giriyor.

Ne var ki; kent elektriği geldiğinde; jeneratör devreden çıkıp yeniden şehirinki ile aydınlanıyoruz. Tüm bu gel gitlerde TV kapanıyor ve yeniden kendine gelmesi derken 40-45 saniye zaman geçiyor.

İkinci 45 dakika başlarken takımlar soyunma odasından çıkmış sahada dizilmişlerdi ve elektrik gitti. Bahsettiğim süreçler yaşandı ve TV açıldığında; durum 3-0 olmuştu bile... Benim de aklıma 80'ler geldi.

80'li yıllarda hep böyle olurdu. Sürekli elektrik giderdi. Hatta bu süreç 90'ların ortalarına kadar sürdü. O zaman 40-45 saniye değil çok daha uzun süre gelmezdi elektrik.

O zamanki spiker; İlker Yasin, "Dakika 1 gol 1" diye maç anlatırdı. Ya da "Daha kadroları sayamadım" derlerdi.

Maalesef futbolumuz da 80'i yıllara döndü. Temsilcimizin Paris Saint Germain'i yenmesi beklenmiyor.

Ancak bu kadar teslim olan, bu kadar ezici derecede mağlubiyetler üzerinde uzun uzuun düşünülmesi gereken konular. Sadece Galatasaray da değil. Temsilcilerimiz Avrupa arenasında patır patır dökülüyorlar. Çünkü gerçekten 80'li yıllara döndük.

• O zaman da "Onlarda falanca var..." derdik. Baştan teslim olurduk.

• Eksiğimiz var deyip sığınacak liman arardık.

• O zamanlar da; yorumcular takımı eleştirmek, analiz etmek yerine rakibi överdi, bu maçtaki de onu yaptı.

• O zamanlar da sadece taraftarla övünülürdü, şimdi de oraya geldik.

• O zaman da "Abicim falan oyuncu büyük adam" denir; rakip olduğundan da büyük görünürdü...

• "Futbolumuzu nasıl geliştirebiliriz" diye sormak yerine 'goy goy' yapardık...

• Gelenden geçenden 6'lar 8'ler yiyen takımın teknik direktörüne "Hocaların hocası" derdik, şimdi de "Yaparsa yine o yapar" diyoruz.

• O zamanlar dünyaya kapalıydık, dünyanın mutlu ülkesi biziz sanırdık. Millet açlıktan ölüyor, pislik içinde yaşıyor sanırdık. Şimdi ise dünyaya açığız ancak hiçbir şeyi göremiyoruz.

• İçimizde birbirimizi yerdik hala da yiyoruz.

• Geride olduğumuzu kabul edemeyip teşhisleri yanlış koyuyorduk. Buna şu an da devam ediyoruz.

• O yıllar da elalem genç isimleri oynatırdı. Biz emekli oyunculara güvenirdik. Fransız ekibi; 17 yaşında çocukla sahadayken Galatasaray EYT'li Selçuk'tan medet umdu. Erencan Yardımcı'yı oyuna almak akla bile gelmedi...

Karşılaşmaların 'sahada' kazanıldığı Avrupa arenasında; 6 maçta atılabilmiş 1 gol ve bunların nedenleri sorgulanmadan da bir yere varamayız.

Futbolda durum maalesef bu. Ne yazık ki dizi değil gerçek, hızla 80'lere geriledik.