NOT DEFTERİ: Atalanta mucizesi

Nereden çıktı birden bire demiş olanlarımız vardır, geçtiğimiz sezon Atalanta’ya Şampiyonlar Ligi bileti alırken görüldüğünde...

Gian Piero Gasperini, oynattığı futbol ve futbolcularından aldığı performansla geçen sezonun bir şans işi olmadığı gösteriyor.

Atalanta, Şampiyonlar Ligi’ne gruptan çıktı ve son 16 turunda Valencia’nın rakibi oldu. İlk maçı 4-1 kazanmış olmalarının ötesinde, atılan gollerin fantastikliğinden oynanan oyunun temposuna kadar, Devler Ligi’nin bu turdaki en iyi maçına imza attılar.

Gasperini’nin adı da daha gür sesle çıkmaya başladı.

Gasperini yönetimindeki Atalanta, bir gol canavarı... Serie A’da 24. hafta itibariyle 63 gol attılar. En yakın rakibi Lazio’nun 55 golü var. Torino ve Udinese’ye karşı 7’şer gol kaydettiler, Milan ve Parma’ya ise 5’er...

Şampiyonlar Ligi’nde ise 10 golleri bulunuyor ve sadece ilk maçta Dinamo Zagreb’e karşı gol atamadılar.

Josip Ilicic ve Luis Muriel’in gollerinin toplamı 29, Papu Gomez’in 12 asisti var.

Atalanta’nın Serie A’da puan tablosunda 4. olmasının nedeni, aldıkları 5 mağlubiyet çünkü Serie A’nın tepesi fazla rüzgarlı, malum, yukarılarda pek kaybedeni sevmezler.

Gerçi Atalanta’nın kaybettiği rakiplerinden sadece Juventus şampiyonluk adayı, diğer 4’ü Torino, Cagliari, Bologna. Inter ve Lazio ile de berabere kaldı, yenilmeden çıktı.

Şampiyonlar Ligi ise kabus gibi başladı; ilk maç Dinamo Zagreb’e 4-0, ardından Shaktar’a 2-1 ve Manchester City’e 5-1 mağlup oldular. O da son oldu.

Manchester City ile evinde 1-1 berabere kaldıktan sonra önce Dinamo Zagreb ve Shaktar’dan öcünü aldı Gasperini, sonra da Valencia’yı gruptan çıktığına pişman etti.

Gian Piero Gasperini, Juventus altyapısından yetişti, futbolculuğunda sadece 5 yıl formasını giyebildi ve kariyerinin büyük bölümünü Serie B’de geçirdi.

1993’te futbolu bıraktı ve 1994’te Juventus’un altyapısına antrenör olarak döndü. İlk işi Crotone’ydi, ardından da Genoa’yı devraldı. Serie B’den Serie A’ya çıkarttı, elemelerden Avrupa Ligi’ne kaldı ve gruplarda mücadele etti.

Bu elbette inanılmaz bir başarıydı, 3 sezonda Genoa’yı Serie B’den Avrupa’nın gözünün önüne taşımıştı.

Inter kapıyı çaldı, gerçi bu onların beşinci kapısıydı, yıl 2011’di, Mourinho sonrası dönemde işler iyi gitmiyordu, Gasperini de gelecek vadediyordu.

5 maç, biri Şampiyonlar Ligi’nde Trabzonspor’a karşı olmak üzere 4 mağlubiyet 1 beraberlik.

Kaybetmeye tahammülü olmayanlar galibiyetleri de kaçırırlar mı?

Atalanta, stadı kurallarına uymayan stadı yüzünden Şampiyonlar Ligi maçlarını 80 bin kapasiteli San Siro’da oynuyor ki yaklaşık 100 bin kişilik nüfusuyla, Bergamo’nun büyük kısmını sığdırabiliyorsunuz. Şampiyonlar Ligi sadece Devler’in arenası ya malum, kuralları var, 16.000 kişilik statlarda oynanamıyor.

Baskıyı rakibin merkezine kurup oyun alternatiflerini kısıtlayan, rakibini kendi istediği şekilde oynamaya iten Gasperini’nin Atalanta’sı, maçı sahayı ve alanı doğru kontrol ederek kazanıyor. Savunmada rakibini çözümsüz bırakırken kendisi hücuma çıktığında her oyuncusunun en az 2 pas opsiyonu olmasını sağlıyor.

Gasperini’nin futbolunun bir başka önemli unsuru ise oyuncuların, kafasındaki oyun planına mükemmel oturmasını gerektirmesi. O, Conte gibi bir terzi değil kumaşa göre elbise dikmiyor. Dolayısıyla da hazırlanması ve kurulması için zamana ihtiyacı oluyor ama takım oturduğunda, plan işlemeye başladığında artık durdurulması imkansıza dönüşüyor.