PANORAMA: Fikirlerin derbisi

Sezonun ilk derbisi aslında sadece takımların değil oyun fikirlerinin de derbisi oluyordu.

Bir yanda hücum pas oyununu hızlandırarak rakibe topu kovalatan Fenerbahçe; diğer yanda bireysel yeteneklerin ön plana çıktığı Trabzonspor. Tek ortak noktaları iştah olsa da bir tarafın buna gücü varken rakibin nefesi yetmeyecekti.

Daha henüz birkaç gün önce AEK maçını hem de akıl almayacak şekilde kaybederken yine de turu geçmeyi başarmıştı Trabzonspor. Yorgundu ve arzulu istekli Fenerbahçe'nin hücum oyunlarının hızına presle karşılık verip topu kazanmaya çalışacak gücü yoktu.

İlk haftalar boyunca henüz takım oyunu oturmadığından oyuncuların bireysel performanslarına mahkum kalıyordu. Aslında bu nedenle biz bordo mavililerin hiç 90 dakikalık performansını izlemedik. 

Elinde Abdülkadir'ler, Nwakaeme, Ekuban, Sosa, Sörlöth gibi birden fazla zeki ve yetenekli oyuncu olunca, maçın 10 hatta bazen 15 dakikalık süreçlerinde kontrolü eline geçirip skoru değiştirebiliyordu.

Öte yandan Fenerbahçe o denli kısa sürede takım oyununu kurdu ki karşılarında çare üretmek gerçekten zor.

Ne topu ne rakip oyuncuyu ne de oyunu yakalayamıyorsunuz. En kaotik görüntüsünde bile fazlasıyla düzenli ve planlı... Fenerbahçe'ye karşı yapabileceklerinizin listesi çok kısa...

Bu düzenin en büyük faydası ise zayıf oyuncuları kendi içinde eritmesi; Rodriguez'in dağınıklığı, Tolga'nın hatalı tercihleri, Jailson'un stoperdeki tekinsizliği Fenerbahçe’yi yavaşlatmıyor.

İzleyici ve taraftarlar için keyifli bir futbol seyri sunsa da Trabzonspor ile Fenerbahçe'nin sezonun ilk derbisi, şampiyonluğun iki önemli adayının da defolarını ortaya serdi: İki takım da aslında yenilmez değil, birbirlerini yenemediler sadece...

TOP VE OYUN AYRI ŞEYLERDİR

Futbola dair söylenmiş en doğru sözlerden biridir: "Topa sahip olmanız yeterli değildir, önemli olan o topla ne yaptığınızdır."

Dünya futbolunun bulaşıcı hastalıklarından "top sende" oyunundan kurtulmak için nasıl bir tedavi uygulanması gerektiğini incelemek üzere bilim insanlarını göreve çağıralım! Zira durum ciddi...

Sorun sadece bize dair değil, küresel bir salgınla karşı karşıyayız.

%82 topla oynamış Beşiktaş. Sezon başından beri eleştirilere vesile olan çok sevgili pas oyununa ulaşılamıyor çünkü ortada rakip yok.

Rakip maç boyunca gömülüyor, 3 pasta golünü atıyor (üst düzey bir gol olduğunu ekleyelim, hele ki Nill de Pauw'un asisti harika), 1-0'la beraber yine kapanıyor, hem de ne kapanmak.

"Top sende" oyununun en önemli başlıklarından biri savunmada boşluk bırakmazken rakibin hücumda dengesini bozmaktır.

Çünkü Beşiktaş bir şekilde top ile kale arasındaki Rize duvarını geçmek zorunda, bunun için farklı varyasyonlar deniyor, bu esnada da savunma derinliğinde dengeler bozuluyor.

Çaykur Rizespor, "top sende"yi başarıyla oynamış olsa da Caner Erkin'in Vida'ya gönderdiği topun kaleye gitmesine engel olamadı.

Topla %82 oynayan taraf olsa da Beşiktaş maçın hiçbir dakikasında galip gelebilecek bir görüntü sergilemedi.

Topa sahip olamasanız da oyunu kontrol edebileceğinizin doğru bir resmini yaptı İsmail Kartal'ın takımı. Çünkü artık futbolda top ve oyun farklı şeylerdir.

İsmail Hocaya saygılarımızı sunalım ama bir de özür dileyelim, bu oyunu sevemeyenler olarak eleştireceğiz çaresiz.

Öte yandan maç sonunda hala topla oynama yüzdesinden bahseden Abdullah Avcı’ya nasıl anlatılır bilinmez, hocam büyük takımın hocasına topla oynama yüzdesi yetmez...

FALCAO BİR ŞEYLERİ ÇÖZEBİLİR, AMA HER ŞEYİ DEĞİL!

Son şampiyon takımın, üstelik kağıt üzerinde Devler Ligi seviyesinde transferler yapmışken 3. haftada hala oyuna hükmedememesini nasıl açıklarız? Bu dağınıklık, bu panik, bu güvensizlik...

Galatasaray'ın lige bu üç tanımla başladığını söyleyebiliriz.

Dağınıklığın kökünde eksikler var. Bir türlü tam takım çıkamıyorlar.

Her hafta kırmızı, sakatlıklar, formsuzluklar... Galatasaray daha henüz ideal kadrosuyla maça çıkabilmiş değil. Kayserispor karşısında da Nzonzi ile Belhanda'yı tamamlayacak 3. orta saha Ömer Bayram'dı söz gelimi.

Bu dağınıklık sezonun her 3 maçına da kötü başlamasına neden oldu Galatasaray’ın, daha 10 dakika geçmeden futbolcuları stres ve panik ele geçiriyor.

Bu panikle de sürekli hatalı kararlar, yanlış uygulamalar birbirini kovalıyor. Tüm o kırmızı kartların nedenlerinden biri bu. İkinci yarı başlarken paniğin boyutları artıyor, kaybetmek istemeyen bir takım haline gelseler de bunu nasıl yapacaklarına dair bir çözüm yolunu sanki bilmiyorlar.

Aslında çare gol... Galatasaray'ın kazanmak için gol atması gerekirken, oyuncuların santrforlarına güvenmiyor olmaları skor sorununu kendilerinin çözmeye çalışmasına neden oluyor.

Bu fikir geçen sezon işe yaramıştı, ancak bu defa rakipler buna hazırlıklı; Babel, Feghouli ve Belhanda üçlüsünün üzerinden yürümeye çalışıyorlar, bunun sadece geçici olduğunu bile bile...

Transferin son günü Galatasaray formasını giyen Falcao, güvensizlik sorununa çare olabilir.

Ancak Kolombiyalı her şeyi çözemez! Galatasaray'ın eksiklerine rağmen işleyen bir düzeni kurmaya ihtiyacı var, saha içindeki panik esnasında takıma müdahale edecek bir lidere ihtiyacı var.

Falcao ile bir golcü almış olsa da Galatasaray'ın lideri kim olacak?

Bir dip not: Son yıllarda eşine az rastlanır bir örnek yaşandı Kayserispor-Galatasaray maçında.

Sarı kart gören oyuncular gittikçe azalan aralıklarla ikinci sarıyı gördüler. Abennour 9, Henrique 3, Umut Bulut 1 dakika aralıklarla 2'şer sarıyla ihraç edildiler. Emre Mor ise aynı dakikanın içine sığdırdı...

SÜPER LİG'DE HAFTANIN GOLÜ

Süper Lig'in 3. haftasında Alanyaspor, Yeni Malatyaspor karşısında skor olarak öne çıkan takımdı.

Junior Fernandes ise sezona en iyi başlayan oyunculardan biri oldu. Skorer olmanın ötesinde, Junior Fernandes şık gollerine de devam ediyor.